گیاهان بهتر است در اسفند ماه ، بهار یا اوایل پاییز کاشته شوند زیرا قبل از شروع هوای سرد به زمان نیاز دارند تا سیستم ریشه ای مناسبی ایجاد کنند. تعرق به تنظیم رطوبت کمک می کند و از انتقال مواد مغذی پشتیبانی می کند، اما می تواند منجر به از دست دادن آب شود. هوای سرد و کاهش شدت نور خورشید در زمستان میزان تعرق را کاهش می‌دهد، به این معنی که گیاهان آب کمتری را از طریق سوزن‌های خود از دست می‌دهند و بهتر از زمانی که در گرمای تابستان کاشته می‌شوند، هیدراته می‌شوند ، گرمای تابستان ، زمان مناسبی برای کاشت گیاهان نیست .

درختی که تازه کاشته شده است برای زنده ماندن به 25 گالن آب در هفته نیاز دارد. در تابستان، ما اغلب هفته‌ها را بدون باران می‌گذرانیم، که باعث می‌شود درخت از آب مورد نیاز برای حفظ ساختار ریشه‌اش محروم شود. درختی با سیستم ریشه ضعیف شده در معرض خطر مرگ و میر بیشتری در دوره های هوای سخت است. یک گرمای شدید یا یک برف و سرمای شدید در آینده می تواند درختی را که ریشه اش ضعیف هست را از بین ببرد .

معمولا گیاهانی که در تابستان کاشته می شوند ، همان ابتدا از بین می روند و خشک می شوند ، اگر با معجزه ای درختانی که در گرمای تابستان کاشته اید، زنده بمانند، ممکن است هرگز از آسیبی که در دوران جوانی خود متحمل شده اند، بهبود نیایند، که منجر به توقف رشد و استحکام کمتر آنها در شرایط سخت شود.