در این مطلب به موضوع درخت کاج چیست و معرفی انواع درخت کاج از جمله کاج استروبوس ، کاج اسکاتلندی  ، کاج موگو ، کاج سبز اتریشی اورگان ، کاج اتریشی یا کاج سیاه ، کاج خوشه ای یا پیناستر ، کاج های سنگی ایتالیایی یا کاج های چتری می پردازیم . بسیاری از ما تمایل داریم که همه مخروط‌ها را درختان کاج بدانیم، که با توجه به اینکه خانواده کاج Pinaceae  بزرگترین خانواده مخروطی‌ها هستند و تقریباً ¼ از کل درختان مخروطی‌دار را تشکیل می‌دهند، غیرمنطقی نیست. معمولا کاج گیاهی است که مخروط دارد. با این حال، حدود 200 گونه در Pinaceae وجود دارد که فقط شامل درختان مخروطی نمی شود بلکه صنوبر، سرو، شوکران و کاج اروپایی را نیز شامل می شود. درختان کریسمس نیز جزء کاج ها محسوب می شوند، باید به این نکته توجه نمود که درختان کاج به شکل سوزنی برگ می باشند .

درختان کاج (جنس کاج) همیشه سبز، مخروطی هستند (مخروط هایی تولید می کنند که دانه های تولید مثل را در بر می گیرند) و در سراسر جهان یافت می شوند، اما آنها بومی مناطق معتدل شمالی هستند. انواع زیادی از کاج ها وجود دارد که می توانند در آب و هوای شدید مانند بیابان ها و جنگل های بارانی زنده بمانند و بعید است کاج های بومی جنوب خط استوا را ببینید. اگرچه آنها می توانند در این محیط ها زنده بمانند، اما منطقه ای کوهستانی با بارندگی نسبتاً ثابت و خاک های مساعد را ترجیح می دهند. درختان کاج سوزن های قدیمی خود را در فصل پاییز می ریزند اما برخی از شاخ و برگ ها را در طول سال حفظ می کنند.

کاج ها و سایر مخروطیان اعضای اصلی تایگا (جنگل های شمالی)، جنگل های مخروطی و جنگل های مختلط در سراسر جهان هستند و بسیاری از گونه های کاج اجزای نمادین یا مشخصه تعدادی از اکوسیستم های خاص هستند ، دانه های کاج منبع غذایی مهمی برای پرندگان، سنجاب ها و سایر حیوانات هستند. ارزش اقتصادی اصلی کاج در صنایع ساختمانی و محصولات کاغذی است، اما آنها منابع سقز ، کلوفون، روغن و تارهای چوبی نیز هستند. دانه های خوراکی کاج که به صورت تجاری به عنوان آجیل کاج ، پیگنولی، پینون یا پینیون فروخته می شوند، توسط گونه های مختلفی تولید می شوند. بسیاری از کاج ها به عنوان گیاهان زینتی از جمله کاج های سیاه، کاج سفید، کاج هیمالیا و کاج سنگی کشت می شوند و برخی در پروژه های احیای جنگل یا بادشکن کاشته می شوند. روغن برگ کاج که به صورت دارویی استفاده می شود، محصول تقطیر برگ ها است. زغال چوب، لامپ سیاه و گازهای سوختی محصولات فرعی تقطیر هستند.

کاج ها دارای چوب های نرم هستند، اما از نظر تجاری ممکن است به عنوان کاج های نرم یا کاج های سخت شناخته شوند. کاج های نرم مانند کاج های سفید، شکری و پینون دارای الوار نسبتاً نرم، سوزن هایی در بسته های پنج تایی (که معمولاً یک تا چهار تایی هستند)، مخروط های ساقه ای با فلس های بدون خار و رزین کمی دارند. چوب آن‌ها دانه‌بندی نزدیک، با چوب نازک و تقریباً سفید رنگ است. غلاف خوشه‌های برگ، برگ‌ریز هستند و برگ‌ها دارای یک دسته فیبروواسکولار هستند. کاج‌های سخت، مانند کاج‌های اسکاچ، کورسی، و لوبلی، دارای چوب نسبتاً سخت، سوزن‌هایی در بسته‌های دو یا سه تایی (به ندرت، پنج تا هشت تایی)، فلس‌های مخروطی با خاردار و مقادیر زیادی رزین هستند. چوب آنها دانه درشت و معمولاً تیره رنگ است و چوب آن اغلب ضخیم است. غلاف خوشه های برگ پایدار است و برگ ها دارای دو دسته فیبرو عروقی هستند.

کاج ها مستعد ابتلا به چندین بیماری قارچی از جمله زنگ تاول کاج سفید هستند و مورد حمله بسیاری از حشرات مانند مگس اره، سرخرطومی، سوسک پوست و پروانه نوک کاج قرار می گیرند. برخی از کاج ها نیز مستعد عفونت نماتدها و هجوم دارواش های کوتوله انگلی جنس Arceuthobium   هستند. جنگل‌های کاج اغلب آسیب‌های شدید آتش‌سوزی را متحمل می‌شوند، زیرا به دلیل محتوای رزین بالا، بسیار قابل احتراق هستند. کاج ها می توانند خشکی را تحمل کنند اما برای رشد و تولید مثل به نور کامل خورشید و هوای تمیز نیاز دارند.

کاج های اصلی اوراسیا

کاج استروبوس Pinus strobus :  این کاج مانند کاج سفید شرقی ، کاج نرم و پنج سوزنی است و همچنین دارای ویژگی های خاصی است. این کاج مانند کاج موگو ، تعداد زیادی از ارقام ، با طیف وسیعی از عادات، رنگ و شکل دارد. در طبیعت بیش از 100 رقم P. strobus وجود دارد که این گونه را به یکی از پرکاربردترین گونه های کاج در طراحی منظر و باغ تبدیل می کند.

کاج اسکاتلندی Pinus sylvestris   :  این گونه یکی از زیباترین گونه های کاج است ،  سوزن های صاف و سبز آبی روی اکثر ارقام این گونه کاج وجود دارد که به صورت منظم و فشرده دیده می شوند . اگر شاخ و برگ طلایی را ترجیح می دهید، برخی از گونه های Pinus sylvestris  به رنگ طلایی دیده می شوند . گونه Nisbet's Gold یکی از بهترین ارقام مخروطی طلایی از این نوع کاج است، و مانند بسیاری از ارقام دیگر سیلوستریس، نسبتاً کند رشد می کند ، با آبیاری کافی، این مخروطی طلایی در آفتاب کامل می تواند رشد نماید و نمی سوزد .

کاج موگو  :  نزدیک به کاج اسکاتلندی، کاج موگو  P. mugo است که به شکل یک بوته یا درخت کوچک دراز کشیده است، معمولاً فقط یک یا دو متر ارتفاع دارد ، که اغلب دارای ساقه‌های بلند زیگزاگی است که گاهی در خم‌های زانو ریشه دارد. این نوع کاج در کوه های آلپ باواریا و تیرول به وفور یافت می شود.

 کاج سبز اتریشی اورگان  Pinus nigra 'Oregon Green    :  کاج های اتریشی یکی از کاج های کلاسیک دنیای قدیم هستند که به دلیل چوب نسبتاً سخت آنها به این نام خوانده می شود . آنها سبز و زیبا هستند ، سوزن های سفت دارند و اغلب فرم طبیعی خوبی دارند و وقتی هرس شوند ، منظره شگفت انگیزی ایجاد می نمایند .

کاج اتریشی یا کاج سیاه   P. nigra تا ارتفاع 30 یا حتی 45 متری رشد می کند، با تنه مستقیم و شاخه های چرخشی منظم، در یک درخت بزرگ یک سر هرمی شکل را تشکیل می دهد. کاج سیاه ، نام خود را از جنبه برگهای سبز تیره ، تیز، سفت و نسبتاً بلند آن گرفته است. این درخت دارای پوستی با شکاف عمیق و شاخه های قهوه ای روشن است. این گونه که به طور گسترده به عنوان یک گیاه زینتی کشت می شود، بومی اروپا و آسیای غربی است.

کاج خوشه ای، یا پیناستر  P. pinaster ، در شن های ساحلی به خوبی رشد می کند ، به طور گسترده به منظور تثبیت رانش های ماسه ای، به ویژه در تپه های شنی خلیج بیسکای و مدیترانه کشت شده است. ارتفاع آن به 12 تا 24 متر می رسد و تنه شیاردار گهگاه به قطر یک متر یا بیشتر در قاعده می رسد. جنگل های پیناستر ، جدای از تولید الوار ، ارزش اقتصادی زیادی به عنوان منبع سقز دارند.

کاج های سنگی ایتالیایی یا کاج های چتری،   P. pinea بومی منطقه مدیترانه هستند و در بسیاری از نقاط دیگر نیز بومی شده اند. سایبان های گرد و گسترده آنها از شاخ و برگ های سبز روشن، که بر روی یک تنه بلند و اغلب بدون شاخه تکیه داده شده اند، ویژگی برجسته ای از چشم انداز کاج ایتالیا را تشکیل می دهند. مخروط ها از زمان روم باستان به دلیل دانه های خوراکی (پیگنولی) که هنوز هم برای غذا استفاده می شوند، ارزشمند بوده اند.